Je zou het niet denken als je hem ziet, maar Soerish (45) is dakloos. Hij loopt overdag door de stad in een net pak, met een gladgeschoren, schoon gezicht. Maar 's nachts slaapt hij in een tent in het bos. En dat komt volgens hem door één ding: de woningnood.Soerish had zijn leven goed op de rit: een baan, een huis en een relatie. "Als je tien jaar geleden tegen me had gezegd dat dit het zou worden, had ik je uitgelachen", vertelt hij aan Hart van Nederland. Schaamte"Maar het bouwbedrijf waar ik werkte ging failliet. Mijn relatie ging voorbij. Voor ik het wist stond ik op straat." In het begin overnachtte hij nog wel bij vrienden. "Maar dat is tijdelijk en je gaat op eieren lopen. Het probleem lost daarmee niet op."Op zijn familie kon hij ook niet rekenen. En dus bleef er weinig anders over. "Mensen reageren soms negatief: waarom ga je niet gewoon werken? Maar dat is moeilijk als je dakloos bent." Dat komt vooral door schaamte, zegt hij zelf. "Je gaat niet tegen je collega's zeggen dat je dakloos bent."