Het is bijna een jaar geleden dat Evert Muis, ook wel bekend als de 'tutu-vader', overleed aan de gevolgen van uitgezaaide melanoomkanker. Zijn geliefde Linda Muis en hun vier kinderen vertellen aan het AD hoe ze Evert herdenken. "Ik weet dat ik mijn verdriet moet toelaten, maar geef er vaak niet aan toe", vertelt weduwe Linda aan de krant. Om het overlijden, op 16 april een jaar geleden, te herdenken gaat het gezin uiteten en laten ze ballonnen op. Muis werd een landelijke bekendheid nadat hij een foto op social media had gedeeld waarin hij samen met zijn dochter in een roze tutu poseerde. Hij wilde daarmee laten zien dat je je "niks moet aantrekken van een ander en schijt moet hebben", zei hij tegen Hart van Nederland. De foto ging viraal en kreeg ruim drie miljoen likes."Best een gek idee dat Evert nu alweer één jaar dood is", vertelt Linda Muis. "Het is een heftig jaar geweest, waarin ik zelf ook nog ziek werd, waarin mijn vier kinderen zoveel mogelijk op de eerste plek kwamen én waarin ik me ook nog inzette voor Everts erfenis: Stichting TuTu.”Tastbare herinneringenWant na de viraal gaande foto werd daar zijn stichting geboren. Evert wilde ervoor zorgen dat terminale ouders tastbare herinneringen kunnen achterlaten voor hun kinderen. "Je komt in een enorme storm terecht als je dit nieuws krijgt. Tastbare herinneringen zijn dan zo belangrijk. Ik wil die storm voor mensen lichter maken", vertelde hij aan Hart van Nederland. Nu Evert er niet meer is wordt zijn missie voortgezet in zijn stichting, en daar doet Linda haar best voor. Desondanks het soms moeilijk en confronterend kan zijn voor haar. "Mensen vragen veel aan je omdat ze weten dat je hun situatie herkent. Dat is waardevol, maar uiteindelijk loop je zelf leeg.” VerdrietOmgaan met verdriet vind Linda lastig. Ze stopt het regelmatig weg, "maar ik heb gelukkig veel steun aan veel fijne mensen, zoals onze vrijwilliger Niki die zelf ook weduwe en moeder is. En onze wensencoördinator Maniëlle, die al een vriendin is sinds onze kids samen op honkbal zaten en ik coach was. Samen hebben we het nog vaak over Evert, ook over de flauwe grapjes die hij tot zijn dood bleef maken", vertelt ze aan het AD."Toch probeerden we ook te genieten", vertelt ze. Met de kinderen naar het Bospark of vogelpark Avifauna in Alphen. "Ik weet hoe waardevol die momenten zijn. Mijn kinderen mochten nu ook bepalen hoe we Evert zouden gedenken. Zij kwamen met die ballonnen en uit eten gaan. Niet groots en meeslepend, maar prima.”AD/Hart van Nederland