Doodziek zijn, maar geen hulp krijgen. Het is de realiteit van een grote groep jonge patiënten met een eetstoornis. Vaak staan ze maanden op een wachtlijst, om vervolgens alsnog te worden afgewezen door een GGZ-instelling.Een van hen is de 22-jarige Kayleigh Bakker. De jonge vrouw wacht al drie jaar op de juiste hulp en stond deze maand eindelijk bovenaan de wachtlijst van GGZ-instelling Altrecht. Tijdens een intakegesprek kreeg ze te horen toch niet terecht te kunnen. "Ik sta nu weer helemaal met lege handen", vertelt Kayleigh wanhopig aan Hart van Nederland. 'Te complex'"Hier zou je alleen maar slechter worden", krijgt Kayleigh tijdens het intakegesprek te horen. Haar problematiek blijkt toch 'te complex' te zijn om hulp te kunnen krijgen bij Altrecht, maar ze heeft wel een halfjaar op de wachtlijst gestaan. Met de belofte te worden geholpen.De GGZ-instelling wil niet op vragen van Hart van Nederland ingaan, maar Casper Lopes Cardozo van patiëntenorganisatie WEET ziet dat het verhaal van Kayleigh niet op zichzelf staat. Volgens hem komt een behandelaar er vaak achter dat de eetstoornis hand in hand gaat met andere problematiek, zoals autisme of een persoonlijkheidsstoornis. "Ik zie dat deze instelling een zorgeenheid persoonlijkheidsstoornissen en een zorgeenheid eetstoornissen heeft. En blijkbaar zit daar dus geen of niet voldoende samenwerking in", legt hij uit.'Zelf maar in leven gehouden'Kayleighs moeder Natasja herkent dit. "Het ene kunnen we niet behandelen door het andere en andersom. Dus doen we maar niks", omschrijft ze hoe de hulpverlening met de ziektes van haar dochter omgaat. De vrouw is wanhopig. Kayleigh wordt meerdere malen opgenomen in het ziekenhuis en weegt op het dieptepunt nog maar 27 kilo, maar zelfs dan krijgt ze te horen dat alles vol zit."Ik heb de psychiater gesmeekt: 'Mijn kind kan ieder moment haar laatste adem uitblazen,' maar hij zei na het weekend weer verder te gaan zoeken. Daar sta je als moeder met een kind dat doodgaat," vertelt Natasja.Ook het ziekenhuis en de crisisdienst geven aan Kayleigh niet te kunnen helpen, omdat ze niet in de gaten kunnen houden of het meisje wel eet. "Ik heb toen gevraagd of ze haar asjeblieft een pilletje konden geven om haar rustig te maken. Ze kan namelijk psychotisch worden," gaat Natasja verder. "Dat weekend heb ik haar zelf verzorgd en in leven gehouden."CrisisGroenLinks-Kamerlid Lisa Westerveld maakt zich al jaren druk om dit thema, maar ziet tot haar grote frustratie nog geen verbetering. De groep patiënten met een eetstoornis is in coronatijd gegroeid. "Eigenlijk zou het al jaren moeten worden behandeld als een crisis", zegt ze tegen Hart van Nederland. "In het ergste geval overlijden jongeren, omdat ze niet de juiste hulp krijgen en op een wachtlijst komen te staan."Deze week stelde Westerveld vragen aan verantwoordelijk staatssecretaris Paul Blokhuis. Ze ontving geen bevredigend antwoord. De staatssecretaris geeft toe de wachtlijsten niet binnen een paar jaar weg te kunnen werken, maar wijst op een ketenaanpak die sinds 2019 in gang is gezet.Opleiden van specialisten"Het probleem is dat het nog niks concreets heeft opgeleverd", reageert Westerveld hierop. "Het is nu crisis en die kinderen moeten nu worden geholpen." Volgens de politica moet het kabinet veel meer inzetten op het opleiden van specialisten, maar ze voelt zich net als patiëntenorganisatie WEET niet gehoord.Vooral het gebrek aan kennis maakt Westerveld boos. "Bij corona weten we precies hoeveel mensen er in het ziekenhuis belanden met een besmetting. Als ik de staatssecretaris vraag: 'Hoeveel jongeren en volwassenen hebben we eigenlijk in Nederland met een eetstoornis?' Dan weten we dit gewoon NIET, terwijl ik het al jarenlang vraag."Heb je vragen over eetstoornissen of zoek je zelf hulp? Meer informatie en een overzicht met (ervarings)deskundigen vind je op www.eetstoornishulp.nl