Na twee weken friet uitdelen aan mensen in Oekraïne, zijn Franky van Hintum en Coen van Oosten weer terug in Nederland met hun frietkar. Eerder deelden ze al friet en snacks uit aan de grens met Polen, maar deze keer gingen ze echt het land in. "We reden door steden waar 70 procent van de gebouwen niet meer bruikbaar was door bombardementen, die beelden blijven wel hangen."Luchtalarmen en het horen van afweergeschut kon het Helmondse duo niet afschrikken. "Die alarmen ben je op een gegeven moment wel gewend", vertelt Coen. Wat meer flinke indruk op ze heeft gemaakt, zijn volgens Franky de verhalen van de Oekraïense bevolking. "Een kapotgeschoten flat maakt indruk, maar als iemand in je kraam staat en je een persoonlijk gesprek hebt, voel je dat veel harder."HongerCoen is ervan overtuigd dat ze met hun actie een verschil hebben kunnen maken. "Op sommige plekken hadden ze echt honger, anders ga je geen anderhalf uur in de rij staan voor een frietje. En iemand kwam, nog voordat we open waren, vragen of we iets te eten hadden. Dat hadden we nog niet, maar dan weet je wel dat je daar op de goede plek bent."Toch zijn het vooral ook de kleine dingen waar de frietbakkers voldoening uit halen. "Als je een kindje friet geeft en je krijgt even die glimlach, dan is dat al goed." Bij een kindertehuis was het uitdelen van eten volgens Franky bijvoorbeeld echt een bijzaak. "Daar is het veel belangrijker als we een muziekje opzetten en zelf ook lekker gek meedansen."Terug naar OekraïneFranky en Coen gaan over twee weken weer terug naar Oekraïne. "Het voelt lekker om mensen plezier te doen. Die kans heb ik eerder nooit gehad", zegt Coen. "Je kan het ook gewoon niet loslaten", vult Franky aan. Zo lang er budget is, gaan de frietbakkers door met hun reizen. "We hebben een verantwoordelijkheid naar onze donateurs. Die willen zien wat er met het geld gebeurt."