Kajak-instructeur Johan van Antwerpen keek maandagavond gek op toen op zijn kajak ineens een zeehond aan boord probeerde te komen. Het dier dook plotseling op in de Nederrijn bij Wageningen. Johan vaart al ruim 25 jaar met zijn kajak, maar had dit nog nooit meegemaakt. "Het was echt uniek."Samen met een andere instructeur hield Johan met een groep cursisten een laatste kajak-les voor hun examen. Toen hij ineens een kopje boven water zag, pakte hij uit automatisme zijn telefoon. In eerste instantie dacht hij dat het misschien een bever was, maar al gauw bleek het kopje daarvoor te hoog boven water. Een paar minuten later zat de zeehond op zijn kajak. Snel maakte Johan een zijdelingse beweging, waardoor het dier terug de zee in ging. "Als ik hem zijn gang had laten gaan, was hij er nog verder erop geklommen", denkt Johan. Dat wilde hij namelijk liever niet: hij had een gloednieuwe iPhone in zijn hand en het luikje - met daarin zijn autosleutel - stond nog open. "Als hij me ondersteboven zou trekken, was ik ze beide kwijt. Dan was het wel een hele dure ervaring." Angst voor het diertje had de kajakker niet. Sterker nog, hij vond het wel bijzonder. "Natuurlijk is het een roofdier en kunnen ze bijten, maar ik was er niet bang voor."'Avond van hun leven'De emoties onder de beginnende kajakkers waren verschillend. "Veel vrouwen vonden hem 'schattig' en 'dottig', maar sommigen vonden hem eng en wilden dat hij uit hun buurt bleef", vertelt Johan. Kajak-instructeur Peter Molemaker, die met zijn groep een paar meter verderop voer, denkt dat het de cursisten wel extra motivatie heeft gegeven. "Als we ze nu niet enthousiast hebben krijgen, lukt het nooit meer, denk ik", grapt hij. "Deze zeehond heeft hen de avond van hun leven bezorgd."Dinsdag verscheen het diertje weer, weet Johan. "Hij is wel gezien door anderen en daar ook op de kajak geklommen", vertelt hij. Hij ging zelf ook nog varen. Niet per se om het dier te spotten, maar toch hield hij zijn ogen goed open. "Ik heb de hele tijd om me heen zitten kijken. Als er een plek was met veel vissen, ging ik toch even langzamer varen om te zien of ik hem toch nog een keertje tegen zou komen", geeft Johan toe. Afreizen naar de Nederrijn om de zeehond te spotten heeft geen zin, aldus Johan. "Hij kan alle kanten op. Zonder sluis tegen te komen zou hij tot Arnhem of Amerongen kunnen zwemmen." Zijn telefoon en sleutels houdt hij voorlopig goed opgeborgen in het luikje. "Als ik hem nog eens tegenkom, ga ik kijken of ik hem er verder op kan krijgen."Beeld: Johan van Antwerpen