Honderden mensen die soms al maanden voor de poorten van het aanmeldcentrum in Ter Apel slapen, vechtpartijen, en elk moment angst om te worden neergestoken. Asielzoekers doen tegen Hart van Nederland een boekje open over de uitzichtloze situatie waarin ze verkeren, en over de 'rotte appels' die er voor problemen zorgen."Ik leef hier nu twee maanden", vertelt een van de asielzoekers, die met zijn vrouw en twee jonge kinderen naast de hekken van het aanmeldcentrum in Ter Apel zit. "Mijn kinderen huilen de hele dag. Het is een heel lastige situatie."Onvrede is er over het lange wachten, het gebrek aan informatie en reacties van de Nederlandse medewerkers van het aanmeldcentrum. "Ze zeggen: 'Ga naar Duitsland, ga naar België'. Is dat de oplossing?", vraagt een Syrische asielzoeker zich hardop af. "Iedereen hier is boos. Je kunt hier niet douchen. De wc's zijn vies, een hond zou er nog niet naar binnen gaan. Deze man naast me heeft drie hartaanvallen gehad, maar wordt niet geholpen."Dieven maken het gevaarlijkSoms slaat ook de vlam in de pan, zoals zondag toen meerdere asielzoekers met elkaar op de vuist gingen. "Dat ging om Marokkanen die aan het stelen waren", vertelt een Egyptische man. "Ze stelen goud van kinderen, ze stelen van vrouwen. Ongelofelijke zaken".Verschillende asielzoekers geven aan dat vooral mensen uit Marokko en Algerije voor problemen zorgen. "Ik kan niet zeggen dat ze het allemaal doen, maar de meeste van hen stelen van ons. Vandaag hebben we er ook al twee gepakt", vertelt een andere Syrische vluchteling. "We kunnen niet buiten slapen, omdat er zo veel dieven zijn.""Het is ongelofelijk gevaarlijk", vertelt de Egyptenaar over de nachten. "Je moet de hele tijd je spullen vastklampen en opletten, om ervoor te zorgen dat je niet wordt bestolen of gestoken." "Ze hebben het recht niet om hier te zijn", zegt de tweede Syriër, die anoniem wil blijven uit angst voor de gevolgen voor zijn familie die in het land is achtergebleven. De asielzoekers vinden dat Nederland harder moet optreden tegen asielzoekers die zich misdragen. "Als het aan mij ligt halen de autoriteiten mensen met een kwade houding eruit."Nog geen oplossingHet kabinet slaagt er al lange tijd niet in om een oplossing te vinden voor de aanhoudende overbelasting van het aanmeldcentrum in Ter Apel. Nieuwkomers blijven daar hangen, omdat er in andere opvangcentra elders in het land geen plek is. En die zitten weer vol omdat er te weinig woonruimte is voor mensen die de asielprocedure doorlopen hebben en in Nederland mogen blijven."Op dit moment is mijn eerste prioriteit dat de vrouwen en kinderen die daar staan veilig naar binnen kunnen en veilig kunnen overnachten", aldus verantwoordelijk staatssecretaris Eric van der Burg tegen Hart van Nederland. "Ik sta op dit moment in nauw contact met het COA en de politie om ervoor te zorgen dat dit gebeurt en er geen vrouwen en kinderen buiten slapen."Voor de poorten van het aanmeldcentrum staan ook asielzoekers die al enige tijd in Nederland zijn. Ze verblijven bij familie of worden van hot naar her gestuurd in asielzoekerscentra. "Ik hoef hier alleen een vingerscan te laten doen. Maar ze laten me niet binnen", zegt een van hen. "Ik ben hier al zeven jaar", vertelt een ander in het Nederlands, "maar de procedure is niet goed behandeld. Dus ik wacht hier."Betere communicatie nodig"De situatie is echt verschrikkelijk, voor beide kanten", aldus de Egyptische vluchteling. "Voor Nederland als land, maar ook wat ons door de dieven wordt aangedaan. Als zij willen dat het land hen als buitenstaanders helpt, zouden ze wat respect voor het land moeten hebben. Zij komen het land binnen, en moeten er geen wanboel van maken."Tegelijkertijd is hij ook kritisch op de weinige hulp die de autoriteiten in Ter Apel geven. "Vanochtend vroeg ik voor wat hulp omdat ik alle troep hier wilde opruimen. Dit is niet Nederland, dit is niet voor mensen. Maar de hulp kwam niet." Ook pleit hij voor betere communicatie. "Mensen hebben gewoon een beetje informatie nodig. Als je ze een e-mail stuurt, krijg je geen antwoord, niks. Ik heb een baan, en die vrees ik te verliezen, omdat ik totaal niet weet waar ik aan toe ben."