Marion Andriessen uit Doetinchem is boos en gefrustreerd. Toen haar zoon Vin 18 jaar geleden werd geboren, liet ze stamcellen uit de navelstreng invriezen. Als hij ooit ziek zou worden kan hij behandeld worden met stamceltherapie. Maar nu blijkt dat het bedrijf waar ze dat voor 1500 euro liet doen allang failliet is. Waar de stamcellen van haar zoon zijn, is onduidelijk. "Ik kwam er eind vorig jaar achter en nu ben ik dus al maanden op zoek", vertelt ze aan Hart van Nederland. Ze vervolgt resoluut: "Cryo-Save blijkt gewoon een louche bedrijf en het lijkt erop dat onze stamcellen nu ergens in Polen zijn." Stamcellen invriezen Het idee is als volgt: bij de geboorte van je kind laat je stamcellen uit de navelstreng invriezen. Als je kind dat later in zijn of haar leven te maken krijgt met bijvoorbeeld diabetes of Alzheimer, liggen die stamcellen klaar, zodat er gestart kan worden met stamceltherapie. Maar die cellen liggen dan wel ergens opgeslagen, waar ze natuurlijk goed ingevroren moeten blijven. Dat kan bij commerciële bedrijven, zoals bijvoorbeeld bij Cryo-Save, met 260.000 klanten in Europa. Bij bloedbank Sanquin kun je ook stamceldonor zijn, maar het grote verschil is dat die stamcellen dan worden ingezet voor álle patiënten. Dit doe je dus niet voor eigen gebruik. Haken en ogen Stamcellen opslaan voor je eigen gebruik is nog niet zo eenvoudig als het lijkt. Hoogleraar stamcelbiologie aan het LUMC, Frank Staal: "Het is maar zeer de vraag of je de stamcellen die je bij de geboorte invriest ooit daadwerkelijk gaat gebruiken. Die kans is minder dan één procent."Staal legt uit dat je maar net een ziekte moet ontwikkelen die je ermee kunt behandelen. "Veel ziektes waarbij dat kan zijn ouderdomsziektes, dus je wil behandelen als iemand 60 of 70 jaar oud is. Dan is het wel heel erg de vraag of die stamcellen nog steeds goed zijn. Bovendien slaan die bedrijven vaak wel net wat weinig celmateriaal op." Eindeloze zoektocht Marion Andriessen leeft nu al maanden in onzekerheid. Bij toeval kwam ze erachter dat Cryo-Save niet meer bestaat en toen begon de zoektocht. Niemand had haar ingelicht, er was totaal geen communicatie. Ze maakt zich dan ook grote zorgen over de stamcellen van haar zoon. "Wie zegt mij dat ze niet al lang zijn weggegooid, of misschien juist wel zijn verhandeld? Het is toch een stukje van jezelf. Ik heb nu gehoord dat de stikstoftanks van Cryo-Save in Warschau zouden zijn. Maar wie zegt mij dat dat echt waar is?" Marion is vast van plan om door te zoeken tot ze weet waar de stamcellen zijn.