De Nederlandse broers Jelle en Dion Bakker zijn een hit in de Verenigde Staten met hun video's van knikkerbanen. Ze zijn zo populair dat een Amerikaanse talkshow nu zelfs een sponsor van de twee wordt. De teller op hun YouTube-kanaal Jelle's Marble Runs loopt inmiddels richting de miljoen abonnees. De fans zien er online knikkerwedstrijden, met commentaar van de bekende racecommentator Greg Wood.John Oliver lyrischDat is ook de Britse komiek John Oliver niet ontgaan. Hij sprak afgelopen weekend lyrisch in zijn talkshow over de online knikkerwedstrijden. Oliver is zelfs zo enthousiast dat hij aankondigde dat zijn televisieprogramma sponsor wordt. Sindsdien is het hek van de dam: de views, comments en abonnees stijgen met de minuut. Het grootste deel van de kijkers zijn Amerikanen, vertelt Dion aan Hart van Nederland. "Mensen blijven kijken omdat ze even in een andere dimensie stappen, je wil van begin tot eind blijven kijken omdat je wil weten wie er wint. Je vergeet dat het om knikkers gaat."Dertig jaar bouwenEn dat terwijl alles ooit klein begon met de fascinatie voor knikkers en knikkerbanen van de toen vierjarige Jelle. Hij is autistisch en bouwt al meer dan dertig jaar knikkerbanen. Die werden steeds groter en geavanceerder. Zijn ideeën haalt Jelle veelal uit waterglijbanen. In 2006 plaatsten Jelle en zijn broer Dion de eerste video van hun banen op YouTube. Dion verzon een competitie met de rollende knikkers en dat bleef niet onopgemerkt. Sportcommentator Greg Woods deelde vijf jaar geleden een video van een knikkerwedstrijd en deed alsof het een serieuze sportwedstrijd was. Sindsdien is hij de officiële commentator.Jelle droomt verderDoor het succes van het YouTube-kanaal weten opdrachtgevers over de hele wereld Jelle te vinden. Zo bouwde hij knikkerbanen in Berlijn tot aan China. Ook heeft hij sinds eind vorig jaar zijn eigen knikkerbaanmuseum in een speelgoedwinkel in Nijmegen. Dat was een van Jelles grootste dromen. Maar inmiddels droomt hij al weer verder. "Misschien kunnen we wel uitbreiden." Bekijk hieronder het fragment uit Last Week Tonight with John Oliver