Zelfs op de negende dag na de verwoestende aardbeving in Turkije en Syrië halen reddingswerkers nog levende mensen onder het puin vandaan. Geweldig nieuws voor vrienden en familie die in onwetendheid moesten afwachten. Maar hoe lang kan een mens het eigenlijk volhouden onder zo'n ingestort gebouw?Ricardo Soto Escamilla van de RHWW is op dit moment met zijn reddingshonden afgereisd naar de getroffen regio Hatay. Zijn team en de Samenwerkende Reddingshonden Organisatie (SRO) werken dag en nacht in het rampgebied, op zoek naar overlevenden. Die kans wordt steeds kleiner, maar zelfs negen dagen na de aardbeving konden ze nog twee volwassenen en twee kinderen lokaliseren, te zien in onderstaande video:"Het meest belangrijke is dat er vocht in de buurt is, al is het maar een klein beetje", vertelt Soto Escamilla aan Hart van Nederland. "Daarnaast mag het niet te koud zijn. Vannacht was het hier -3, dat doet heel wat met een lichaam. Maar zoals gebleken is: de wonderen zijn de wereld nog niet uit."Binnen 72 uurCarla Jonkers, hoofd internationale noodhulp van het Rode Kruis, onderstreept uitdroging en onderkoeling als grootste risico's voor aardbevingsslachtoffers. "De meeste mensen worden binnen 72 uur onder het puin vandaan gehaald. Vanaf dag 3 of 4 zien we dat het aantal lichamen dat we aantreffen hoger wordt dan het aantal levenden."Maar zo beseft ze, er zijn altijd uitzonderingen. "Het is ook afhankelijk van de hoeveelheid zuurstof die mensen krijgen." Op dit moment kan ze niet veel zeggen over de Turkse slachtoffers.WonderDr. Paul Auerbach, professor aan Stanford University maakte deel uit van de reddingsteams na de aardbevingen in Haïti en Nepal. "Hoe serieuzer de verwondingen, hoe kleiner de kans op overleven", zei hij in 2016 al eens op een wetenschappelijke nieuwssite."Als mensen na tien dagen onder het puin vandaan gehaald worden zeggen mensen vaak: 'het is een wonder!'. En vanuit een emotioneel oogpunt is het ook een wonder. Maar fysiologisch gezien is het mogelijk. Het is de uitzondering, niet de regel. Maar het is mogelijk."Hoewel de kans op het vinden van levende slachtoffers met de minuut kleiner wordt, blijft Ricardo Soto Escamilla doorwerken tot hij, zijn collega's en de honden erbij neervallen. "Je moet je voorstellen: we draaien op dit moment 24-uursdiensten. Dat betekent 6 uur werken, 6 uur rusten, en daarna gelijk weer door. We zijn eigenlijk alleen maar bezig met ons werk. Maar als zo'n gaaf bericht over een overlevende ons bereikt, dat mag je gerust weten, dan vallen er heel wat traantjes."