Bij honderden kleinschalige reisorganisaties staat het water aan de lippen, dit omdat ze al ruim een jaar lang geen coronasteun krijgen van de overheid. De ondernemers vallen buiten de boot omdat ze veelal vanuit huis werken en hebben in veel gevallen juist een extra hoge schadepost door de coronacrisis. "Het is echt heel zwaar."Volg het laatste nieuws over het coronavirus in Nederland via ons liveblogVoor de grotere reisorganisaties is het inmiddels goed geregeld. Zij kunnen een Tegemoetkoming Vaste Lasten (TVL) krijgen en via de Noodmaatregel Overbrugging voor Werkgelegenheid (NOW) hun werknemers aanhouden. Met een voucherfonds kunnen zij netjes hun klanten hun geld teruggeven.Geen eigen voordeurReisondernemer Marjolein Penning uit Giessenburg valt al meer dan een jaar buiten alle coronasteunpakketten. Reden: haar eenmanszaak heeft geen 'eigen voordeur'. Niet gek, want ze heeft een kantoor aan huis en biedt vanuit daar op maat gemaakt rondreizen aan naar Ethiopië. Een specialisme.Om met je bedrijf in aanmerking te komen voor coronasteun is een eigen voordeur hebben een vereiste. Reisondernemers die al jaren vanuit huis werken hebben pech. "En dat terwijl deze branche die vakantie aanbiedt buiten Europa als een van de weinige het al meer dan een jaar zonder omzet moet doen. Europa-reisaanbieders konden in de zomer nog wel verkopen. Kappers en restaurants waren ook weer open. Wij hebben 0,0 omzet", aldus Marjolein.Financieel uitgekleedGeen euro komt er binnen, terwijl de schulden op blijven lopen. Marjolein zit nog altijd in haar maag met de schade van de vakanties die al waren geboekt vóór de coronacrisis, maar ná de reisbeperkingen zouden plaatsvinden. Het geld voor die op maat gemaakte vakanties is in Ethiopië al uitgegeven, maar de klanten in Nederland willen hun geld terug. Het gaat om tienduizenden euro's en dat geld heeft ze niet. Tegelijkertijd lopen ook de vaste lasten van haar bedrijfje door.Om het hoofd boven water te houden is ze begonnen met het aanbreken van haar persoonlijke spaarrekeningen. Daarnaast werkt ze nu fulltime bij de GGD, als coach. "Ik ben alleenstaand moeder, daarom werk ik ook hard om alles te kunnen betalen. Zulke bedragen heb ik echt niet. Ik heb mijn persoonlijke spaarrekeningen al aangeboord. Dat begint nu ook op te raken."Marjolein had wel recht op de TOZO-regeling, die bedoeld is voor het levensonderhoud van zelfstandig ondernemers die geraakt zijn door de crisis. "Dat is maar 1000 euro per maand. Ik heb drie grote kinderen, waarvan er twee nog thuis woonden en één op kamers. Met 1000 euro kom je niet rond." 'Wij zijn heel erg getroffen'Daarom werkt ze nu vijf dagen in de week als coach. De twee dagen dat ze vrij is en de avonduren worden besteed aan haar reisorganisatie, waarvoor ze nog steeds bezig is met de afhandeling van alle geannuleerde reizen. De onderneemster is er nuchter onder, maar vindt het ook wel heftig. "Ik heb zoiets van: het is niet anders. Maar ik vind het ook wel heel zwaar dat veel mensen gewoon verder gaan. Wij zijn echt heel erg getroffen."Zoals Marjolein zijn er nog honderden reisondernemers die financieel buitenspel staan. Volgens brancheorganisatie VvKR (Vereniging van Kleinschalige Reisorganisaties) zit ongeveer 80 procent van de ruim 400 leden in hetzelfde schuitje.Petitie: help onsMarjolein is met een aantal lotgenoten een petitie gestart. Daarmee wil ze aandacht vragen voor hun zaak. Het doel is om een uitzonderingspositie te krijgen van het ministerie van Economische Zaken, zodat ze wél gebruik kunnen maken van de TVL-regeling en compensatie krijgen voor hun reeds gemaakte kosten.Een woordvoerder van het ministerie van Economische Zaken laat aan Hart van Nederland weten dat staatssecretaris Mona Keijzer niet voornemens is om de voorwaarden voor de TVL-regeling te versoepelen. "Die regeling is specifiek bedoeld om ondernemers te helpen met het betalen van de vaste lasten van het bedrijfspand, zoals de energierekening of huur van een winkel of kantoor."