Als je huisdier overlijdt, voelt dat vaak alsof er een gezinslid is weggenomen. De omgeving heeft niet altijd begrip voor het verdriet dat het overlijden met zich mee brengt. Laat staan dat werkgevers het mogelijk te maken om verlof op te nemen voor bepaalde zaken, zoals dat wel het geval is als er een familielid overlijdt. Rouwpsycholoog Nienke Endenburg pleit daarom voor verandering. "Je kunt mensen wel aan het werk zetten, maar ze zijn met hun gedachten heel ergens anders."Ramona Sno verliest anderhalf jaar geleden haar hond Sultan. Ze is erg verdrietig, maar op haar werk kan ze niet op begrip rekenen. Ze staat voor de klas in het voortgezet onderwijs als docent Engels. "Ik werd totaal niet gesteund door de mensen op de school waar ik werkte", vertelt ze aan Hart van Nederland. "Het ergste was dat ik door de leerlingen uit de klas werd uitgelachen toen ik aangaf verdrietig te zijn over het overlijden van mijn huisdier." Het is zelfs zo erg dat leerlingen blaffen naar Ramona. Haar leidinggevende neemt haar niet serieus, tot haar verdriet.'Heel kwetsend'Inmiddels werkt ze op een andere school waar meer begrip is. Als een van haar andere honden een maand geleden overlijdt, krijgt ze vrij. "Misschien klinkt het overdreven om rouwverlof aan te moeten vragen voor een overleden huisdier, maar voor mij is mijn hond echt mijn kindje. Als mensen zeggen 'ach, maar je hebt toch nog meer honden', dan vind ik dat heel kwetsend." Ramona is niet de enige die zo bejegend wordt. Psycholoog Nienke Endenburg begeleidt mensen in hun rouwproces na verlies van een huisdier en ziet het dagelijks in haar praktijk. "Na paar weken zeggen mensen dingen als: het asiel zit helemaal vol, neem gewoon een nieuwe. Maar zo werkt het natuurlijk helemaal niet. Dat zeg je ook niet als iemands partner is overleden. Tachtig procent van de mensen ziet hun huisdier als volwaardig lid van gezin."Endenburg pleit daarom voor rouwverlof. "Heel zelden stemmen werkgevers toe in rouwverlof. En soms alleen als ze zelf een huisdier hebben."