In 2017 stortte de wereld van Cato-Margo Peekel volledig in. Via de arts kreeg ze te horen dat ze beenmergkanker en leukemie heeft en dat ze nog maar een jaar te leven had. Dankzij een stamceltransplantatie en 48 pillen per dag leeft ze nog. Fantastisch nieuws, maar ook een hele omschakeling als jij en je omgeving al voorbereid waren op de dood. "Je zou toch doodgaan? Maar je bent er nog?' Je ziet gewoon aan ze dat ze hier niet mee kunnen omgaan", vertelt Cato-Margo.GenietenOok Cato-Margo weet zelf soms ook niet hoe ze hiermee moet omgaan. "In het begin heb je er angst voor. Op een gegeven moment denk je; ik ben stabiel en ik ga genieten van de dingen die ik kan." De groepstherapie met lotgenoten van het Helen Dowling Instituut helpt bij het verwerken. Kankerpatiënten die veel langer leven dan de prognose kunnen bij het instituut terecht om hiermee leren om te gaan. Die groep groeit mede door immunotherapie of doelgerichte therapieën die aanslaan. Vaak is dit goed nieuws voor deze patiënten, maar ze krijgen geen garantie over hoe lang ze nog te leven hebben.Leven in onzekerheidVolgens therapeute Marije van der Lee , die deze groepstherapie geeft, is het een lastige taak om door te gaan met je leven als je in onzekerheid leeft. Het vormt een vorm van eenzaamheid omdat ze niemand anders kennen in deze situatie. "Veel problemen in die groep lijden tot angststoornissen, PTSS of depressie." Tijdens de groepstherapie leert van der Lee de kankerpatiënten hoe ze moeten omgaan met hun gevoelens. "We zitten vooral op acceptatie en commitment therapy. Belangrijk is dat ze gaan nadenken over wat belangrijk voor hen is waar ze hun tijd in willen stoppen."