Het loopt in Ter Apel helemaal uit de hand. Het aanmeldcentrum zit bomvol en daarom moeten gemeenten crisisnoodopvang regelen. Ze worstelen daarmee, maar Horst aan de Maas heeft wel crisisnoodopvang geregeld en niet op onpersoonlijke bedjes, want asielzoekers worden hier opgevangen in een soort dorp. Een groot contrast met de situatie in Ter Apel."We zijn er trots op dat we dit hebben kunnen realiseren", vertelt een woordvoerder van de gemeente Horst aan de Maas. Veel luxe is het niet maar in vergelijking met de buitenslapers in Ter Apel zou je dit kunnen omschrijven als een 3 sterrenhotel. Er zitten ongeveer 150 asielzoekers op het terrein, in 38 kleine units, de meesten hebben zelfs een klein tuintje. De mensen die hier verblijven komen uit elf verschillende landen zoals, Syrië, Afghanistan en Turkije. Iedereen heeft zich al aangemeld en moet nu afwachten of ze asiel krijgen in Nederland, zegt locatiemanager Etiënne van den Elzen tegen Hart van Nederland. Overlast geven doen ze hier niet, "Ze hebben hier een eigen dorp en ze hebben elkaar, ze hoeven eigenlijk niet eens van het terrein af."Nederlandse les en normen en waardenOp de middenplaats is er een grote tent met daarin nette tuinmeubelen, die ruimte wordt onder andere gebruikt om maaltijden te nuttigen en cursussen te volgen. "Daar wordt bijvoorbeeld Nederlandse les of topografie gegeven maar ook leren wij ze hier de Nederlandse normen en waarden", vertelt Van den Elzen verder.Ook zijn er genoeg faciliteiten zoals douches en toiletten aanwezig, waar er in Ter Apel tot donderdag maar acht toiletten beschikbaar waren voor honderden asielzoekers is dat in Horst aan de Maas beter geregeld. Alles op het terrein wordt goed aangegeven met bordjes in meerdere talen.Maar hoe mooi en goed geregeld dit is, is de noodopvang maar tijdelijk. "Met dit soort opvanglocaties proberen wij de drukte op het aanmeldcentrum in Ter Apel en andere asielzoekerscentrum (azc) te verminderen", aldus van den Elzen. "We krijgen regelmatig belletjes van andere gemeenten die hier willen kijken hoe wij het hier hebben geregeld, dat zien wij als een mooi compliment."'We willen iets terugdoen'Een asielzoeker uit Turkije vertelt dat hij en zijn gezin moesten vluchten nadat zij bestempeld werden als terroristen. "Na vijf jaar in de gevangenis te hebben gezeten moesten we weg, ze dreigde ook mijn vrouw op te pakken. We hadden daar geen toekomst meer." Nu ze hier hun eigen plek hebben zien ze de toekomst weer iets rooskleuriger in. "Hier hebben we weer kans op een leven. We hebben misschien maar weinig maar we hebben wel elkaar nog. Hier kunnen mijn kinderen veilig opgroeien, wij willen meedoen met de maatschappij, we willen heel graag iets terugdoen."