Ze hebben het zelf ook niet makkelijk, maar toch staan Miranda (54) en haar man Ronald (66) dagelijks in de startblokken om Stichting Prakkie Hoofddorp draaiende te houden en de minima die net buiten te boot vallen te helpen. "Mensen zeggen: als ik jullie niet heb moet ik stelen, want ik heb geen geld", vertelt Ronald aan Hart van Nederland. "Dat doet in je hoofd heel veel."De eerste keer dat ze voedsel uitdeelden aan mensen die niet rond kunnen komen, weet Miranda nog goed. "Dat was een moeder met een dochter van een jaar of zeven en toen hadden we stokbroodjes om af te bakken. Toen riep het meisje: 'mamma kijk, we krijgen een stokbroodje!' Als ik het vertel lopen de rillingen over mijn lijf en dat is voor ons de reden geweest om te zeggen: hier moeten we iets mee, hier moeten we mee doorgaan." Maar dat de stichting zó hard nodig bleek, dat hadden Miranda en Ronald ook niet verwacht.Inmiddels krijgen ze vier of vijf nieuwe aanmeldingen per week en krijgen ze van zowel supermarkten als particulieren zoveel spullen dat hun huis in een magazijn is veranderd. "Ach ja", zegt Miranda, "we doen het graag."Zelf heeft het stel het bepaald ook niet breed. Zo heeft Ronald een WIA-uitkering. "Dat is zwaar, maar we redden het. Met dank ook aan Prakkie", legt hij uit. Want alleen de producten die overblijven nadat iedere Prakkie-gebruiker is geweest, gebruiken ze zelf. 'We moeten elkaar helpen'Een oudere dame wordt vandaag verblijd met boerenkool en verse appels en peren. Ze is zichtbaar in haar nopjes. "Wij zijn heel blij met Prakkie", zegt ze. "Dat ze zoveel voor ons over hebben, vind ik heel mooi." Dat emotioneert Miranda. "Het doet me echt wel wat dat ze dat zegt." Want voor het stel is het doodnormaal om anderen te helpen. "Daarvoor zijn we toch op de wereld? En zeker in deze periode dat het zo zwaar is voor iedereen, dan ben je er om elkaar te helpen."