Een groep van zo'n honderd vluchtelingen dreigt uitgezet te worden omdat ze tijdens hun vlucht vanuit uit Syrië of Irak een Armeens paspoort hebben aangevraagd om gemakkelijker in Europa te raken. Ze hebben echter nooit één stap in het land gezet en willen daarom graag hier blijven.Een van de vluchtelingen die dinsdag naar het plein voor de Tweede Kamer is gekomen, is de 22-jarige Lala Derghazarian. Zeven jaar geleden vertrok ze met haar gezin uit de Irakese stad Mosul om de oorlog met terreurorganisatie IS te ontvluchtten. Voor haar vlucht kreeg ook zij een Armeens paspoort, vertelt ze aan Hart van Nederland.'Nooit in Armenië geweest'"Dat paspoort hebben we gekregen door een smokkelaar, want we moesten weg", legt Lala uit. Het volgens haar "geen leven" in haar thuisstad. "Er werd gezegd: of we maken jullie dood of je moet moslim worden. Dat kon niet." Dus betaalde haar familie het bedrag waarna de smokkelaar vervolgens het reisbewijs afgaf.Het gezin kwam in Nederland terecht en Lala kreeg hier een verblijfsvergunning, omdat ze uit oorlogsgebied kwam. Vol goede moed begon ze aan haar studie. Maar na vier maanden kreeg ze een brief: haar verblijfsvergunning zou worden ingetrokken. "We dachten: waar komt dit vandaan", vertelt ze."We zijn er nooit geweest", aldus Lala. "De taal is ook onbekend voor mij." Ze heeft daarom naar eigen zeggen weer afstand gedaan van de Armeense nationaliteit en wil daarom haar verblijfsvergunning terug. Iets waarin de Syrische Tina en Jacob Lenian de jonge Irakese vrouw steunen.Petitie aan Tweede KamerDe moeder en zoon zaten namelijk dezelfde situatie als Lala. Nadat hun zaak veel media-aandacht kreeg, mochten ze toch blijven. Ze willen daarom dat andere vluchtelingen die in hetzelfde schuitje zitten voorgoed een permanente status krijgen. Om hun pleidooi kracht bij te zetten werd dinsdag een petitie aangeboden aan Tweede Kamerleden.Want weer verhuizen, nadat ze de Nederlandse taal hebben geleerd en net hier een leven beginnen op te bouwen, zien de 'Armeense' asielzoekers duidelijk niet zitten. "Het is moeilijk. Als je geen vergunning hebt, heb je niets", legt Lala uit. Maar ondanks alles blijft ze optimistisch: "Ik ben gezond en blij hier", besluit ze.