Bijna 25 jaar na de dood van Els Slurink kunnen nabestaanden opgelucht ademhalen. Eindelijk is er iemand veroordeeld voor de fatale steekpartij die in 1997 plaatsvond. De rechtbank heeft woensdag Jahangir A. een celstraf van tien jaar opgelegd voor doodslag op de toen 33-jarige Slurink. "De nabestaanden vinden dat het recht heeft gezegevierd", zegt advocaat Ruth Jager namens de familie tegen Hart van Nederland.De Groningse psychologe Els Slurink werd op 21 maart 1997 in haar woning neergestoken. De moord bleef lange tijd onopgelost en de zaak was jarenlang een cold case. Onder haar vingernagels vond de politie DNA van een onbekende persoon, maar pas na 23 jaar was er een match met A. In januari 2020 was er dankzij nieuwe technieken een DNA-match.Peter R. de VriesDie match leidde uiteindelijk dus tot een veroordeling. Uiteindelijk is alle moeite die veel partijen in deze zaak hebben gestoken, dus niet voor niets geweest. "Peter R. de Vries is ermee bezig geweest en politie en justitie hebben zich jarenlang ingespannen om de dader te vinden. De familie wil graag dank uitspreken aan alle mensen die de zaak nooit vergeten zijn", laat Jager weten.De straf komt overeen met de eis van het Openbaar Ministerie. Voor de rechter staat vast dat A. degene is geweest die Slurink in de nacht van 20 op 21 maart 1997 met een scherp voorwerp heeft vermoord. Een steek in het hart werd haar fataal.Nooit steekwapen gevondenHet steekwapen werd nooit gevonden en waren er geen sporen in de woning aan het Van Brakelplein in Groningen, zelfs niet van een worsteling. Buurtbewoners hebben rond middernacht wel voetstappen en geruzie tussen een man en een vrouw gehoord. Ook werden een pijnkreet, bonk en openstaande achterdeur waargenomen.A. is eerder veroordeeld voor overvallen en geweldsdelicten in Groningen waar een mes bij betrokken was. Hij werd begin 2021, na aanvullend onderzoek, opgepakt in Noord-Brabant. Ook was A. kort na de dood van Slurink naar het zuiden verhuisd. De in Geldrop wonende A., die in Groningen en Noord-Brabant door de politie meerdere keren is aangetroffen in tuinen van anderen, heeft altijd ontkend. Hij kende naar eigen zeggen Slurink niet.DNA-onderzoekVolgens hem moet zijn DNA op een indirecte manier onder de vingernagels van Slurink terecht zijn gekomen. Bijvoorbeeld via het openbaar vervoer of een winkelwagentje, of door zijn baantjes als krantenbezorger en maaltijdbezorger. Diverse scenario's zijn uitgebreid onderzocht, maar het Nederlands Forensisch Instituut acht de kans op indirecte overdracht zeer klein. Experts vinden het aannemelijker dat Slurink in doodsangst A. heeft gekrabd.Ook volgens de rechtbank is dit waarschijnlijker. De rechter ziet het DNA dan ook als een daderspoor. Het wordt A. erg aangerekend dat hij nooit openheid van zaken heeft gegeven.A. wilde niet meewerken aan psychisch onderzoek, ook niet in het Pieter Baan Centrum. Hierdoor hebben deskundigen hebben geen stoornissen kunnen vaststellen.Hart van Nederland/ANP
