De 50-jarige Robert Salemink heeft kanker en is terminaal. Hij heeft niet lang meer te leven. Als medewerker van een logistiek bedrijf was Robert erg geliefd onder zijn collega's. Zaterdag namen zij op passende wijze, collectief afscheid van hem. Zaterdagochtend wordt de nietsvermoedende Robert thuis opgehaald door Stichting Ambulancewens. Ze brengen hem naar een viaduct over de N11. Vanaf zijn brancard kijkt hij uit over de snelweg. De locatie is voor Robert een duidelijke hint voor wat er komen gaat. "Dat had ik al gelijk in de gaten. Mijn collega's komen er zo aan, met de vrachtwagen, toeterend", zegt hij.Toeterende colonneDan verschijnt er een colonne truckers. "Allemaal de lichten aan, kijk maar", zegt Robert. In de verte klinkt luid getoeter. Robert begroet zijn collega's op afstand door zijn beide handen in de lucht te steken. Zijn zus Anja slaat een hand voor haar mond, terwijl de toeterende rij vrachtwagens onder het viaduct door rijdt. De tranen worden haar de baas. Robert slaat een arm om haar heen en geeft haar een knuffel. "Echt schitterend dit", zegt hij zachtjes, terwijl de twee elkaar vasthouden. "Dit geeft echt even een boost, geweldig", zegt Anja. Vanaf het viaduct wordt Robert naar een andere plek gebracht, waar zijn collega's nog een laatste rondje voor hem rijden. Weer klinkt er luid getoeter. Robert applaudisseert en steekt zijn beide duimen omhoog naar zijn collega's. "Echt schitterend. Ik heb er geen woorden meer voor", zegt Robert terwijl hij tegen zijn tranen vecht. "Echt klasse."'Die gozer verdient het gewoon'Na afloop van het overweldigende eerbetoon, maakt Robert nog een laatste rondje langs de vrachtwagens voor een persoonlijke, laatste groet aan zijn collega's. "Nog veel veilige kilometers, jongens", wenst hij een collega toe. De speciale samenkomst maakt grote indruk op de aanwezige chauffeurs. "Zo indrukwekkend dit, dat iedereen ook gewoon komt", vertelt een van hen emotioneel. "Die gozer verdient het gewoon. Dat dit hem moet overkomen, dat is bizar." Frank Bakker heeft de bijzondere dag voor Robert georganiseerd. Met zijn stichting Noah4All zet hij zich in om terminaal zieke werknemers in de logistieke sector een bijzondere dag te bezorgen. Door de strenge corona-maatregelen had de organisatie van de dag voor Robert flink wat voeten in de aarde, merkte Frank. "Op een gegeven moment zag ik door de bomen het bos niet meer. Toen hebben we met heel veel instanties overlegd: mag het nu wel, mag nu niet. En uiteindelijk hebben we gekozen voor een drive-by."Mooi en waardigToch mag het resultaat er zijn. "Het is zo mooi en zo waardig.", zegt Frank. "Als je dit ziet, dat wij toch de jongens in de auto kunnen laten, Robert voorbij kunnen laten gaan. Je ziet wat het met de chauffeurs doet. Je ziet wat het met Robert doet. Vandaag is de afstand hetgeen waar wij mee te maken hebben, maar vandaag is de afstand naar zijn hart toe een stukje minder groot geworden."