Tai chi-leraar Hans van den Heuvel ligt sinds kort in strikte isolatie in het ziekenhuis. Maar dit weerhoudt hem er niet van zijn grote passie uit te oefenen: thai chi. De fysiotherapeute die hem moet helpen om in conditie draaide voor een keer de rollen om en kreeg een privéles van Hans. In de behandelkamer loopt Hans alle 105 posities door met zijn fysiotherapeute. Hij krijgt intensieve chemokuren, omdat bij hem acute leukemie is vastgesteld. De isolatie duurt nog zes weken en het is belangrijk om in conditie te blijven. Zijn fysiotherapeut Carry Bolmer helpt hem hiermee, maar leert ondertussen zelf dus ook een hoop bij.'Kapót'"Even losjes door de knieën, voeten schouderbreedte, je hand op tillen, laten vallen..." Als een dirigent leidt Hans zijn fysiotherapeut door de oefeningen. In de kleine ziekenhuiskamer is net genoeg ruimte om samen een les te doen. De jarenlange ervaring van Hans is ondanks zijn fysieke toestand nog steeds goed te zien. Hij mag tijdens de tai chi-les even los van de chemo, waar hij drieëntwintig uur per dag aan vast zit. De behoorlijk goed getrainde Carry zegt na de les "kapót" te zijn van de inspanning, maar heeft een grote lach op haar gezicht. "Dit is fantastisch, dit is zó leuk!," zegt ze tegen Hart van Nederland. "Normaal heb ik een fiets of elastieken, maar Hans zei ik ben tai chi-leraar. Dus wat moet je dan met een fiets? Toen zei ik: dan gaan wij tai chi doen." Lees ook: Zo gaat het nu met de zieke Eva (3) en haar strijd tegen kankerIJzersterkHans merkt vooral dat de leukemie hem kortademig maakt, maar tijdens tai chi heeft hij daar geen last meer van. Het maakt de tai chi-fanaat naar eigen zeggen mentaal en lichamelijk "ijzersterk." De isolatie valt hem zwaar. Hans haalt zijn geluk uit het contact met mensen en hij mist zijn vrouw. De lessen met Carry trekken hem door deze moeilijke tijd heen. De fysiotherapeut benadrukt hoe belangrijk beweging voor het herstel van patiënten kan zijn. "Er ontstaan minder complicaties en je blijft fitter. Ook mentaal is het goed om te bewegen." Hoe langer de chemokuur duurt des te meer zal de toestand van Hans achteruit gaan. Zijn grootste angst is om straks geen kracht meer te hebben om tai chi te doen.
