Default video image

Dagelijks afgeluisterd als ambassadeur in de DDR: 'Net als in de film'

Afluisterpraktijken en achtervolgende Stasi-agenten. Ambassadeur Ben Bot had er allemaal mee te maken in de voormalige DDR. De oud-minister van Buitenlandse Zaken werkte als diplomaat in de zeventiger jaren. Bot wist dat hij voortdurend in de gaten werd gehouden en maakte daar handig gebruik van. Zo vertelt hij 30 jaar na het vallen van de Berlijnse Muur. "Je wist dat je afgeluisterd werd. En ik wist dat als ik wat nodig had, dat ik dat tegen het plafond kon zeggen", vertelt Bot. In de eerste maanden als diplomaat verbleef hij in een hotel. "Als ik dan na drie, vier dagen nog steeds geen schone handdoeken had gekregen, dan zei ik: &#39;Nou het werd wel eens tijd dat ik een beetje service kreeg.&#39; En om 9 uur ’s avonds kwamen ze keurig met acht, negen handdoeken aandraven."&#39;Veel kabaal&#39;Maar er moest ook vertrouwelijke informatie besproken worden. "We lieten de muziek heel luid aan. We hadden speciale pop, veel kabaal. En de kraan open zetten. En gewoon fluisterend met elkaar spreken. Precies zoals in de film", zegt Ben Bot. De diplomaat werd ook buiten het kantoor of het hotel continu achtervolgd door Stasi-agenten. "In het weekend zei ik altijd tegen ze: &#39;Jullie willen natuurlijk ook naar vrouw en kinderen. Ik geef jullie maandag een lijstje met waar ik allemaal ben geweest en met wie ik heb gesproken.&#39; En tot mijn verbazing vonden ze het een goed idee."

Afluisterpraktijken en achtervolgende Stasi-agenten. Ambassadeur Ben Bot had er allemaal mee te maken in de voormalige DDR. De oud-minister van Buitenlandse Zaken werkte als diplomaat in de zeventiger jaren. Bot wist dat hij voortdurend in de gaten werd gehouden en maakte daar handig gebruik van. Zo vertelt hij 30 jaar na het vallen van de Berlijnse Muur. "Je wist dat je afgeluisterd werd. En ik wist dat als ik wat nodig had, dat ik dat tegen het plafond kon zeggen", vertelt Bot. In de eerste maanden als diplomaat verbleef hij in een hotel. "Als ik dan na drie, vier dagen nog steeds geen schone handdoeken had gekregen, dan zei ik: &#39;Nou het werd wel eens tijd dat ik een beetje service kreeg.&#39; En om 9 uur ’s avonds kwamen ze keurig met acht, negen handdoeken aandraven."