Pascal Keijzer stierf op zestienjarige leeftijd toen hij in 2007 na een ruzie om drugs werd vermoord. De tiener werd door Emiel T. in zijn hals gestoken en overreden. T. kreeg vijftien jaar cel voor zijn daad en zijn handlanger Michiel B. hoorde zes jaar tegen zich eisen. De twee zijn inmiddels op vrije voeten en kregen een gebiedsverbod voor de gemeenten Medemblik, Enkhuizen en Drechterland, maar Emiel T. mocht wegens zijn resocialisatie de rest van zijn straf doorbrengen bij zijn vriendin in Stede Broec. Op slechts vijf kilometer afstand van de moeder van Pascal, die op een dag besluit 'wraak' te nemen op de moordenaar van haar zoon. Jolanda schrijft in een brief hoe ze op een dag breekt en de confrontatie met T. aangaat. Niet alleen heeft T. haar Pascal afgenomen, maar haar andere zoon Remy ook, vindt ze. Remy kon de moord op zijn broer niet verwerken en werd bovendien gekweld door psychoses. In 2016 pleegt de 22-jarige zelfmoord in zijn ouderlijk huis. Lees ook: Ouders van vermoorde Pascal roepen dader op te verhuizen Pascal heeft een herdenkingsboom, die al meerdere malen door onverlaten is vernield. Jolanda en haar man Jack voelen aan hun water dat een bekende of bekenden van dader Emiel T. daar verantwoordelijk voor is. Op 7 februari - de verjaardag van Pascal - willen Jolanda, Jack en een vriendin van Pascal hem bij de boom herdenken, maar wederom is de boom vernield. Dan knapt er iets in Jolanda. Zij en haar man hebben gevochten om te voorkomen dat de moordenaar van hun zoon zo dichtbij mag wonen, maar met weinig succes. T. woont vlakbij samen met zijn vriendin en twee kinderen en hoeft geen enkelband meer te dragen, dus waar hij zich bevindt is niet na te gaan. Lees ook: Moord op Pascal Keijzer: 10 jaar later Jolanda besluit naar zijn huis te gaan om met een stift op zijn huis te schrijven wat hij op zijn geweten heeft. Jolanda denkt dat T. op zijn werk is, maar dat is niet zo. Hij doet de deur open en zegt niets. "Jij weet wel wie ik ben", zegt Jolanda tegen hem. Het enige wat T. weet uit te brengen is "Nou". "Jij weet drommels goed wie ik ben! Ik ben de moeder van Pascal en Remy die je allebei vermoord hebt. En nu heb je de boom wederom vernield of laten vernielen." Volgens Jolanda keek T. "smalend" naar haar. De druppel.'Moordenaar'Ze stapt zijn huis binnen en slaat een aantal keer met haar vuisten op zijn buik. Hij duwt haar naar achteren waarna Jolanda op de stoep valt en gooit de deur dicht. Ze staat op om haar taak af te maken en wil het woord 'moordenaar' op het raam schrijven als T. naar buiten loopt. "Nu moet je ophouden met dat rotding", roept hij tegen haar. Ze gooit de stift tegen zijn borst, roept "vuile moordenaar" tegen hem en stapt haar auto in. "Vervolgens ben ik rustig en VOLDAAN naar huis gereden", schrijft ze. Eerder durfde ze T. niet te confronteren, omdat ze bang was dat hij gewelddadig zou worden. Ze is blij dat ze toch de confrontatie durfde aan te gaan. "Nu ik dit had gedaan voelde het goed. Die 'knoop in mijn maag' was ik kwijt." Lees hieronder een pagina van Jolanda's brief: