Op zondagochtend, een dag voor de landelijke herdenking heeft een kleine groep nabestaanden symbolisch 1 uur lang, zwijgend, plaatsgenomen in het park tegenover de Russische ambassade in Den Haag. Op deze manier vragen ze aandacht voor het in gebreke blijven van de Russische Federatie aangaande hun medewerking voor waarheidsvinding. Want wat gebeurde er nou precies op 17 juli 2014, drie jaar geleden? Wie is er verantwoordelijk voor de dood van 298 mensen, onder wie 196 Nederlanders. Naast verdriet heerst boosheid en frustratie omdat de nabestaanden een drang hebben naar de waarheid rondom de MH17 crash. Voorafgaand aan het stille protest plaatsen de nabestaanden een ‘remembrance bench’, een bankje om de slachtoffers te herinneren. Over de hele wereld zijn dit soort bankjes geplaatst door nabestaanden. Op het gegraveerde plaatje van dit bankje tegenover de Russische ambassade in Den Haag staat ook een tekst in het Russisch; ‘menselijkheid gaat boven politiek’. De tekst en het protest zijn een oproep aan de autoriteiten. De actiegroep geeft aan dat veel nabestaanden zich geen raad weten met de (geo)politieke kant van MH17 en de machten die daarmee samen hangen. Zij hebben meer dan genoeg aan de emotionele last die het gemis en jaren van onzekerheid met zich meebrengen. De onderstaande brief is de boodschap die de nabestaanden hebben aan de Russische Federatie. “Vandaag, drie jaar min één dag na de massamoord op de 298 passagiers en bemanning van Malaysia Airlines vlucht MH17, weten nabestaanden – evenals het grote publiek – nog altijd niet wat er is gebeurd op die noodlottige dag. Niet vaststellen wat er is gebeurd, is onaanvaardbaar. Helderheid is nodig om familieleden de kans te geven voor verwerking. Hoe moeilijk dat voor velen van hen ook is; er zijn veel meer dan 298 levens verwoest. Helderheid is nodig om het publiek een kans te geven op veiliger luchtverkeer. Helderheid is nodig om de wreedheden van oorlog te helpen beteugelen. Helderheid is nodig voor rechtvaardig-heid. Met inbegrip van de vaststelling van schuld van personen – of staten – en hun straf. Bovendien: hoe kan er ooit sprake zijn van verzoening als we niet weten wie of wat te vergeven? Tot op zekere hoogte weten we wat er is gebeurd. We weten dat een gruwelijke misdaad is begaan. We weten dat driehonderd weerloze mensen meedogenloos zijn vermoord. Tachtig(!) daarvan waren kinderen. Het waren die van ons; zij hadden die van iedereen kunnen zijn. We weten dat het misdrijf is gepleegd met zwaar geschut. We weten aan welke staat dit toebehoorde en dat zijn militaire procedures geen slordigheden mogen toelaten. We weten waar dit wapen werd afgevuurd en welke staat die plek feitelijk beheerste. Deze staat heeft ingestemd met internationale verplichtingen rondom veilig luchtverkeer en het verschaffen van alle informatie die daarvoor nodig is. Deze staat heeft VN-Veiligheidsraad resolutie 2166 aangenomen die benadrukt dat alle partijen volledig moeten meewerken met het onderzoek. We weten dat deze staat – als enige – een VN-tribunaal heeft geblokkeerd. We weten dat deze staat getuigen verbergt of afschermt en relevante informatie niet verstrekt. Erger, hij manipuleert en presenteert officieel ‘informatie’ die aantoonbaar onwaar is. We weten dat internet-trollen en anderen ons verdriet bewust blijven verdiepen en verlengen, door deze onjuiste informatie te blijven herhalen. En we weten dat schuldige mensen vandaag nog vrij rondlopen. De volledige waarheid echter vereist eerlijkheid. Eerlijkheid is jezelf in de spiegel aankijken en daarin de waardigheid vinden om die dag de deur uit te gaan. Eerlijkheid is je houden aan de universele wetten die goed en kwaad scheiden. Die diep vanbinnen, die de basis zijn van onze menselijkheid. Dr. Martin Luther King zei "de ultieme tragedie is niet de beestachtigheid van slechte mensen, maar het zwijgen van goede mensen". Maar soms betekent stilte meer dan woorden. Vandaag zullen we stil zijn. Wij zitten hier in de VN stad van Vrede en Recht, en zwijgen. Wachten. We gaan hier vandaag weer weg, maar we blijven wachten. En kijken degenen die niet langer stil mogen zijn blijvend in de ogen. We zullen wachten totdat degenen die weten wat er op 17 juli 2014 gebeurde naar voren treden en zich man tonen, geen lafaards. Stop met spelletjes. Wees een natie zo trots en waardig als uw volk. Wij zullen wachten. Voor alle onschuldige levens die op brute wijze zijn genomen. Voor de menselijkheid.” – Nabestaanden van de slachtoffers van de massamoord op MH17
Video Hart van Nederland